Jedną z rzeczy, która daje mi joga to poczucie, że ogarnę. Dam radę. Nawet gdy wchodzę na matę w dniu, w którym czuję się bezradna i przytłoczona ilością prób, na jakie wystawia mnie życie, to po jodze czuję się jakoś tam sprawcza.
Nawet, gdy na samej jodze, w asanach, nie czuję się jakoś specjalnie dzielna, to po jodze już tak. A przynajmniej dzielniejsza.
Co dała mi joga?
Elastyczność. Ale i świadomości, że nie zawsze muszę z tej elastyczności skorzystać. Nie muszę być zawsze elastyczna. Czasem NIE warto robić szpagatu lub naginać się, tylko być sztywniakiem i obstawać przy swoim.
Poczucie własnej wartości. Kiedyś bardzo interesował mnie ten temat. Wydawało mi się, że mam problem. Niskie poczucie własnej wartości. I że z takim niskim trudniej jest żyć niż z wysokim. Zmieniłam zdanie.
To trwało lata. Moja praca nad poczuciem własnej wartości. Terapia, warsztaty, książki. Ćwiczenia coachingowe, afirmacje etc. I zwiększanie kompetencji, bo najmądrzejszą rzecz, jaką usłyszałam na temat poczucia własnej wartości, to ta od Jarosława Gibasa „Jeśli masz je niskie, zwiększ kompetencje.”. No więc zwiększałam.
Dzisiaj #DzieńSingla. Z tej okazji dostałam w Pytanie na śniadanie – makijaż i fryzurę oraz kawę. Pyszną. Myślałam o niej od momentu, kiedy budzik zadzwonił, a ja nie bardzo zadowolona i średnio wyspana musiałam wstać i wyjść na nijakie 6 stopni ciepła, zachmurzenie duże, zima po polsku.... I zatłoczonym tramwajem (staram się być eko, kiedy mogę), w którym nie działał biletomat, dojechać na miejsce. Myślałam o tej kawie, żeby nie zapaść się w sobie. I kawa była. I pan od czesania i pani od makijażu. Oboje zrobili ze mnie coś, co dało się pokazać w telewizji.