Wakacje, a ja mam szkołę. Niezłą szkołę. Lekcja za lekcją. I każdy nauczyciel traktuje swój przedmiot megaserio. Odrabiam trochę, a trochę leseruję, próbuje ściągać, nie wychodzi, bo, kurde, gdzieś mi się pogubiły ściągi. Tragizm bohatera romantycznego: wybór między dwoma opcjami, z których żadna nie jest dobra. No a ściągi nie ma. Wybrałam, podpisałam, a następnego dnia dostałam rachunek.
(Wtajemniczeni wiedzą o co cho, niewtajemniczeni mogą poczekać na coming out, jak będę gotowa.) Lody, „Sekret”, masaż, wino… są… przereklamowane. Wiem, bo sprawdzałam. Nie robią mi nic. To co robi mi coś, i to coś pozytywnego to…
Joga jest dla dorosłych. Ashtanga joga. Jak alkohol i prawo jazdy. Nie chodzi mi o to, że dzieci nie mogą jej praktykować. Mogą, tak jak mogą pić alkohol - szampan Piccolo. I mieć prawo jazdy - na minigokarty na przykład. Tak samo mogą ćwiczyć jogę dla dzieci. Ale mi chodzi o inną jogę. Dla dorosłych. Albo dla tych, którzy chcą dorosnąć.
Niektóre asany są jak egzamin. Na przykład żółw… jak wreszcie dłoń spotka się z dłonią, lecisz dalej z pierwszą serią. Albo mostek. Jak wstaniesz z niego, witaj serio nr 2… Albo kapotanasana - możesz poczuć się gwiazda #Instagrama. Albo jakby ktoś dał ci piątkę. Szóstkę nawet. Fajnie. Albo nie.